2 yas arası olan iki çocuklu bir annenin Kıskançlıkla ilgili tecrubeler

Simdi bu fotoya baktığımda tek tek aklıma geliyor kızımın Kuzey doğduğunda ki tepkileri ve nerelerde yanlış yaptım daha iyi anlıyorum.

Büyük çocuk küçüğü kıskanacak diye tüm hazırlıkları yaparız, bebek doğmadan "bak kızım kardesin sana hastaneden hediye getirmiş", "bunu da kuzey almış ablasına" oysa abla farkında değil hiç bir şeyin oda minnacik.... hele benim gibi kuzularınızın arasında yaş farkı azsa; o bebeğin bir süre sonra gideceğini düşünür, evine tamamen yerleştiğini anlayamaz, zaten bebek de sürekli uyuyordur varlığı yokluğu pek anlaşılmaz sanırım burda en büyük doğru küçükle ilgilenirken mutlaka ama mutlaka büyüğe de dokunmak temas etmek sevgini hissettirmek çünkü sen ne dersen de cocuklar somut olmayan şeylerden anlamıyorlar uzmanlarda böyle diyor zaten en büyük yanlış ise onları birbirinden uzak tutmak bırakın tanısınlar keşfetsinler birbirlerini.... zarar vermediği sürece dokunsun ellesin hissetsin kardeşini, hatta vurursa bile tepki vermeyin sadece izleyin inanın zamanla hersey yoluna giriyor bebeğin altıncı ayında; ablanın ya da abinin doruk yapan kıskançlığı zamanla şefkate korumaya donüyor hatta biş sonraki aşama beraber oyun oynamayı keşfediyorlar ama biz şimdi tüm bunları biraz da olsa aştık küçüğün büyüğü kıskanma aşamasindayiz :)

sevgiler....